Бронхиальная астма на казахском

2. Аурудың ауырлығы бойынша бөледі:

I баспалдақ (жеңіл интермиттирлеуші):
— күндіз симптомдардың саны аптасына 2 рет;

— асқынулар арасындағы тыныс шығарудың шыңдық жылдамдығының (ТШШЖ) болмауы және қалыпты көрсеткіші, түнде симптомдардың саны айына 2 рет;
— ОФВ1 немесе ПСВ  — 80% норма, ПСВ көрсеткіштері 20% аз.

II баспалдақ (жеңіл персистирлеуші):
— күндіз симптомдардың саны > аптасына 1 рет, бірақ <күніне 1 рет;
— ұстамалар белсенділікті бұзады; түнгі симптомдар > айына 2 рет;

— ОФВ1 немесе ПСВ. 80% норма, ПСВ көрсеткіштері 20%-30%.

III баспалдақ (персистирлеуші, орташа ауырлықтағы):
— симптомдар күнделікті, ұстамалар белсенділікті бұзады;
— түнгі симптомдар > аптасына 1 рет;
— ОФВ1 немесе ПСВ – 60- 80% норма, ПСВ көрсеткіштері > 30%.

IV баспалдақ (ауыр персистирлеуші):
— симптомдар үнемі, физикалық белсенділік шектелген;
— түнгі симптомдар жиі; ОФВ1 немесе ПСВ < 60% норма, ПСВ көрсеткіштері > 30%.

3. Ағым фазалары бойынша:
— асқыну;
— тұрақсыз ремиссия;
— ремиссия;
— тұрақты ремиссия (2 жылдан астам).

Қауіп-қатерлі факторлар: кене аллергендері, үйдегі тозаңдар (өте ұсақ болғандықтан, жай көзге көрінбейді), темекі тарту (науқас өзі темекі тартады немесе басқалар тартқанда, түтінмен дем алады), түбітпен қапталған жануарлар аллергендері, тарақан аллергендері, бөлмеден тыстағы тозаңдар мен зеңдік саңырауқұлақтар, бөлме ішіндегі зеңдік саңырауқұлақтар, физикалық белсенділік, дəрілер.

 

 

 

БРОНХ ДЕМІКПЕСІНІҢ ДИАГНОСТИКАСЫ

Диагностика критерийлері
Шағымдар мен анамнез:

  • жөтел, əсіресе түнде;
  • қайталанбалы сырылдар;
  • қайталанбалы қиындаған тыныс алу;
  • қайталамалы кеуде клеткасының басылу сезімі;
  • симптомдар түнде пайда болады немесе нашарлайды;
  • симптомдар триггерлермен жанасу кезінде ауырлайды;

Аяқ астынан немесе бронходилататорлар мен қабынуға қарсы препараттарды қабылдағаннан кейін симптомдардың жоғалуы, бронх демікпесінің маңызды маркерлері болып табылады. Науқаста немесе оның туыстарында атопиялық аурулардың болуы.

Физикалық тексеру:

Термометрия. Дене қызуының тұрақты жəне ұзақ уақыт көтерілуі кезінде, қызбаның жоғарылығында, флораның антибиотиктерге сезімталдылығын анықтаумен гемокультураны бактериемияға зерттеу.

Инструменталдық зерттеулер:

Спирометр (ОФВ 1 немесе ФЖЕЛ) немесе пикфлоуметр көрсетімдері бойынша (тыныс шығарудың шыңдық жылдамдығы – ТШШЖ) тыныс жолдарының қайтымды немесе өзгермелі төмендеуі.
Пикфлоуметрді пайдалану кезінде демікпе жайлы ойлауға болады, егер: ЖШШЖ тез əсер ететін агонистер жұтқаннан соң, 15-20 минуттан кейін 15% аса жоғарыласа, немесе Бронходилататорлар қабылдайтын науқастарда, кешке өлшенген ЖШШЖ таңертеңгілік мəннен 20% жəне бронходилататорлар қабылдамайтын науқастарда 10% ерекшеленсе, немесе ЖШШЖ 6 минут үздіксіз жүгіру немесе физикалық жүктемеден кейін 15% аса төмендесе.

бронх демікпесі. пикофлоуметр

Пикфлоуметр

Мамандар консультациясы үшін көрсетімдер: көрсетімдер бойынша.

Бронх демікпесі (астмасы)  кезіндегі негізгі жəне қосымша диагностиклық шаралар тізімі

Негізгі диагностикалық шаралар тізімі:

  1. Қанның жалпы анализі.
  2. Зəрдің жалпы анализі.
  3. Микрореакция.
  4. Қақырықтың жалпы анализі.
  5. Флюорография.
  6. Сыртқы тыныс алу функцияларын зерттеу.

Қосымша диагностикалық шаралар тізімі:

  1. Кеуде клеткалары ағзаларының рентгенографиясы.
  2. Пульмонолог консультациясы.
  3. Стоматолог консультациясы.
  4. Отоларинголог консультациясы.
  5. Тері сынамалары.
  6. Провокациялық сынамалар.
  7. Қақырық цитологиясы, қақырықты БК-ға зерттеу.
  8. Микробтардың антибиотиктерге сезімталдығын талдау.
  9. Аллергосынамаларды жүргізу.
  10. Сыртқы тыныс алуды бронхолитикпен жəне /немесе бронхопровокатормен зерттеу.

Бронх демікпесі кезіндегі емдеу тактикасы

Ем мақсаты: тұншығу ұстамасын, аурудың асқынуларын басу.
Дəрі-дəрмексіз ем: себепті аллергендермен жанасуды, спецификалық емес тітіркендіргіштер əсерін болдырмау (темекі тарту, кəсіби зияндықтар, поллютанттар, өткір иістер жəне басқа).

Дəрі-дəрмектік ем

Ұстамаларды басу: 

  • ингаляциялық тез əсердегі 2-агонистер (сальбутамол, фенотерол);
  • əсері тез басталатын ұзақ əсердегі 2-агонистер (сальметерол, формотерол);
  • ингаляциялық холинолитиктер (ипратропий бромиді); құрамында холинолитиктер мен 2-агонистер қосылған комбинациялы дəрі дəрмектер; қысқа əсердегі метилксантиндер (аминофиллин);
  • жүйелі ГКС (преднизолон).
  • демікпені ұзақ жүргізу үшін, ауырлық дəрежесіне байланысты баспалдақты əдіс ұсынылады.

Барлық деңгейлер үшін: тұрақты күнделікті терапияға қосымша, қажет жағдайда тез əрекеттегі ингаляциялық 2-агонистер қолданулуы қажет, бірақ күніне 3-4 реттен жиі емес, фенотерол мен ипротропий бромиді тіркелген комбинациясы.
I дəреже – ауруды бақылау үшін күнделікті қабылдау қажет емес. Қысқа əсердегі бронходилататорларды қажеттілік бойынша күніне 1-2 рет қолдану ұсынылады.
II дəреже – ингаляциялы ГКС: беклометазон дипропионат 200-500 мкг 1-2 қабылдауға, флутиказон пропионат 120 доза (100-200 мкг тəулігіне 2 рет), будесонид 100-250 мкг/тəулігіне.

Альтернативті ем: теофиллиннің ұзақ əсердегі препараттарын тағайындау (теотард, теопэк 200-400 мг/тəулігіне), кромондар (кромоглиц қышқылымен ингаляция 10 мг тəулігіне 4 рет немесе интал 5 мг/доза), лейкотриен рецепторларын бөгегіштер (зафирлукаст 20 мг күніне 2 рет). Қысқа əсердегі бронходилататорлар (сальбутамол, фенотерол) қажеттілік бойынша тəулігіне 3-4 рет.
III дəреже — ингаляциялы ГКС: беклометазон дипропионат (800-1600 мкг в 3-4 қабылдауға) флутиказон пропионат 120 доза (400-1000 мкг тəулігіне 3-4 рет), Будесонид 800-1600 мкг/тəулігіне немесе ИГКС стандартты дозада ұзақ əсердегі адренорецепторлардың 2 агонистерімен бірге (сальметерол 50 мкг күніне 2 рет немесе формотерол 12 мкг күніне 2 рет), фенотерол мен ипротропий бромидінің тіркелген комбинациясы немесе теофиллиннің ұзақ əсердегі препаратымен.
Қысқа əсердегі бронходилататорлар (сальбутамол, фенотерол) қажеттілік бойынша, бірақ тəулігіне 3-4 реттен көп емес.

Альтернативті ем: теофиллиннің ұзақ əсердегі препараттарын тағайындау (200-700 мг/тəулігіне), кромондар (кромоглиц қышқылымен ингаляция 20 мг тəулігіне 4-8 рет немесе интал 5 мг/доза), лейкотриен рецепторларының бөгегіштері (зафирлукаст 20 мг күніне 2 рет).

Читайте также:  История болезни приступ бронхиальной астмы

IV дəреже — ингаляциялық ГКС: беклометазон дипропионат 100 мкг — 10 доза (1000 мкг аса) тəулігіне флутиказон пропионаты 100-200 мкг тəулігіне 3-4 рет, будесонид 800 мкг/тəулігіне аса, немесе эквивалент плюс қасқа əсердегі ингаляциялық 2-агонист (сальметерол, формотерол), фенотерол мен ипротропий бромидінің тіркелген комбинациясы; плюс бір немесе одан көп келесі препараттар, егер бұл қажет болса: баяулы босайтын теофиллин, антилейкотриен препараты, пероралды қысқа əсердегі 2 агонисттер, пероралды ГКС.

Іріңді қақырық болған кезде, жоғары лейкоцитоз, эритоциттердің тұну жылдамдығының артуында антибиотикограмманы ескеріп, антибактериалды терапия курсын тағайындайды (спирамицин 3000 000 БІРЛІК х 2 рет, 5-7 күн, амоксициллин+клавулан қышқылы 625 мг х 2 рет, 7 күн, кларитромицин 250 мг х 2 рет, 5-7 күн, цефтриаксон 1,0 х 1 рет, 5 күн). Тұтқыр қақырықпен науқастарға муколитиктер тағайындайды (амброксол, карбоцистеин, ацетилцистеин).

Бронх демікпесін емдеуде негізгі жəне қосымша дəрі-дəрмектер тізімі

Негізгі дəрі дəрмектер тізімі:

  1. **Бекламетазон аэрозоль 200 доза.
  2.  *Ипратропий бромиді аэрозоль 100 доза.
  3.   Кромоглиций қышқылы дозаланған аэрозоль 5 мг; капсула 20 мг.
  4. **Сальбутамол аэрозоль 100 мкг/доза; капсула 2 мг, 8 мг; небулайзер үшін ерітінді 20 мл.
  5. **Теофиллин таблетка 100 мг, 200 мг, 300 мг; капсула 100 мг; 200 мг; 300 мг; капсула ретард 350 мг.
  6.  *Фенотерол аэрозоль 200 доза.
  7.  *Амброксол таблетка 30 мг; сироп 30 мг/5 мл.
  8. **Преднизолон, таблетка 5 мг; инъекция үшін ерітінді 30мг/1 мл.
  9.  Буденосид 100 мг, аэрозоль.
  10. *Ипратропия бромиді 21 мкг+фенотерол гидробромиді 50 мкг.
  11. *Сальметерол+флутиказон 25мкг/50 мкг120доза, 25/125 мкг/120 доза, 25/250 мкг/120 доза аэрозоль (ДАИ), 50мкг/100 мкг 60доза, 50/250 мкг 60 доза, 50/500 мкг 60 доза ұнтақтық ингалятор.

Қосымша дəрі-дəрмектер тізімі:

  1. **Флютиказон аэрозоль 60 доза, 120 доза (немесе олардың комбинациясы: салметерол, флютиказона пропионат, 25/50 мкг; 25/250 мкг).
  2.  *Кларитромицин 500 мг, табл.
  3.  *Спирамицин 3 млн. ЕД, табл.
  4.  *Аминофиллин инъекция үшін ерітінді 2,4% в ампуле 5 мл, 10 мл.
  5. **Салметерол ингаляции үшін аэрозоль 25 мкг/доза.
  6.  *Амоксициллин+клавулонды қышқыл табл, оның қабықшасын жабу 500 мг/125мг, 875 мг/125 мг.
  7.  *Азитромицин 500 мг, капсулы.

Ем тиімділігінің индикаторлары:

  • симптомдардың айқындылығын азайту жəне оларды жою;
  • өкпе функциясын жақсарту;
  • асқынулардың дамуын алдын алу;
  • дəрілік заттарды қабылдау қажеттілігін азайту;
  • емнің жанама əсерінің даму қаупін төмендету;
  • науқастарды өзін-өзі емдеуге оқыту.

Госпитализациялауға көрсетімдер: бронхолиттік терапия тиімсіздігі, 6-8 сағат бойы басылмайтын тұншығу ұстамалары, тыныс алу жеткіліксіздігінің үдеуі, «мылқау өкпе».

Бронх демікпесін алдын алу

Бріншілік профилактика: пайда болуына жəне/немесе асқынуына триггерлердің əсер ету профилактикасы.

Профилактикалық шаралар:

  1. Бөлмедегі шаңды тазарту, фильтрация жүйесін пайдалану.
  2. Үй кенелеріне аллергия болған кезде – оларды жою.

Әрі қарай жүргізу: жылына 2-3 рет терапевттің қарауы, пульмонолог, аллерголог – жылына 1 рет.

Диспансерлік бақылау – БД кез келген формасы мен ауырлық дəрежесінде науқасты оқыту қажет. Емделуші БД мəнін, тұншығу ұстамаларын өзі басуды, қай жағдайда дəрігерді шақыру керектігін, демкпенің жеке триггерлерін, тұншығу белгілерін жəне ахуалының нашарлауын жəне бронхтық өтімділікті, демікпені бақылап отыру үшін күнделікті қабылданатын профилактикалық препараттардың жеке дозасын білуі қажет.

Источник

Бронхиалды астма – Бұл қабыну табиғатының созылмалы, инфекциялық емес тыныс алу жолдарының ауруы. Тыныс алу органдарының созылмалы қабыну процестері олардың гиперактивтілігіне әкеледі, ол аллергендермен немесе тітіркендіргіштермен байланыс нәтижесінде пайда болады, бронхиальды тосқауыл дереу дамиды, ол ауаның шығынын шектейді және тұншығуды тудырады. Бронх демікпесінің шабуылы жиі прекурсорлардан кейін дамиды және қысқа, өткір тыныс пен шу ұзақ ұзақ демалу арқылы сипатталады. Әдетте ол тұтқыр балшықпен және қатты уызғады. Бронхиальді демікпе эмфиземаның және өкпе жүрек ауруларының дамуына әкелуі мүмкін, астматикалық мәртебенің пайда болуы.

  • Бронх демікпесінің жіктелуі
  • Бронх демікпесінің белгілері
  • Бронх демікпесінің асқынуы
  • Бронх демікпесінің диагностикасы
  • Бронх демікпесін емдеу
  • Бронх демікпесінің алдын алу және болжау

Бронхиалды астма

Соңғы екі онжылдықта бронх демікпесінің жиілігі артты, ал бүгінгі таңда әлемде шамамен 300 миллион адам бар, олардан зардап шегеді. Бұл созылмалы аурулардың бірі болып табылады, оған барлық адамдар әсер етеді, жынысы мен жасына қарамастан. Бронх демікпесі бар науқастар арасында өлім өте жоғары. Факт, соңғы жиырма жылда балалардағы демікпе ауруы тұрақты өсуде, астма тек ауру емес, әлеуметтік проблема, күресу үшін барынша күштерді бағыттады.

Бронхиалды астма – Бұл қабыну табиғатының созылмалы, инфекциялық емес тыныс алу жолдарының ауруы. Тыныс алу органдарының созылмалы қабыну процестері олардың гиперактивтілігіне әкеледі, ол аллергендермен немесе тітіркендіргіштермен байланыс нәтижесінде пайда болады, бронхиальды тосқауыл дереу дамиды, ол ауаның шығынын шектейді және тұншығуды тудырады.

Астматикалық шабуылдар түрлі жиілікте байқалады, бірақ тіпті ремиссия кезінде әуе жолдарындағы қабыну процесі қалады. Ауа ағынының бұзылуының негізінде, бронх демікпесінде келесі компоненттер бар:

  • бронхтың тегіс бұлшық еттерінің спазмаларына немесе олардың шырышты қабығының ісінуіне байланысты тыныс жолдарының кедергісі.
  • тыныс алу жолдарының субструменті бездерінің секрециясымен бронхиальды окклюзия, олардың гиперфункциясына байланысты.
  • аурудың созылмалы ағымында бронхтың бұлшықет тінін алмастыру, бронхтардың қабырғасында склеротикалық өзгерістердің пайда болуына байланысты.
Читайте также:  Где лучше всего жить с бронхиальной астмой

Қарқындылыққа қарамастан, бронх демікпесі жақсы емделеді, соның арқасында сіз тұрақты және ұзақ мерзімді ремиссияға қол жеткізе аласыз. Олардың жағдайын үнемі бақылау пациенттердің тыныссыздықтың шабуылдарына жол бермейді, шабуылдарды жеңілдету үшін есірткіні пайдалануды азайтуға немесе жоюға мүмкіндік береді, сондай-ақ белсенді өмір салты. Бұл өкпе функциясының сақталуына және асқыну қаупін толығымен жоюға көмектеседі.

Астмы дамуының ең қауіпті тұндыру факторы экзогенді аллергендер болып табылады, астма және пациенттермен ауыратындардың сезімталдығының жоғары деңгейін растайтын зертханалық зерттеулер, тәуекелге ұшыраған адамдар.

Ең көп таралған аллергендер — үй аллергендері – бұл үй және кітап шаңы, аквариумға арналған балық және жануарлардың балық аулауға арналған тағамдары, шөптік аллергендер және азық-түлік аллергендері, ол сондай-ақ азықтандырғыш деп аталады. 20-40% бронх демікпесі бар науқастар есірткіге ұқсас реакцияны анықтады, және бар 2% ауру қауіпті өндірісте жұмыс істеуге байланысты, мысалы, Парфюмерлік дүкендерде.

Инфекциялық факторлар сонымен қатар астма патогенезінде маңызды байланыс болып табылады, микроорганизмдер сияқты, олардың метаболизм өнімдері аллергендер ретінде әрекет етуі мүмкін, дененің сезімталуына себепші болады. Бұдан басқа, инфекциямен үнемі байланыста болу белсенді фазада бронхиалды ағаштың қабыну процесін қолдайды, бұл организмнің экзогенді аллергендерге сезімталдығын төмендетеді.

Хантен аллергені деп аталады, яғни ақуыздық құрылымды аллергендер, адам ағзасына түсіп, белокты байлап, аллергиялық шабуылдарды тудырады және астманың ықтималдығын арттырады. Мұндай факторлар, гипотермия сияқты, бронх демікпесінің этиологиясы маңызды орындарының бірі болып табылады, сондай-ақ,.

Бронхиттегі өзгерістердің негізі дененің сезімталуы болып табылады, аллергиялық реакциялар дереу болғанда, анафилаксия, антиденелер шығарылады, аллергенді қайтадан кездескенде, гистаминді тез босатады, бұл безінің шырышты қабығының және гиперекретонның ісінуіне әкеледі. Иммунокомплексті аллергиялық реакциялар және баяу сезімталдық реакциялары ұқсас жолмен жүреді, бірақ ауыр симптомдары аз. Жақында адамның қанындағы кальций иондарының саны көбеюді фактор ретінде қарастырады, өйткені артық кальций спазмды тудыруы мүмкін, бронхиялық бұлшықет спазмтарын қоса алғанда.

Өткірлікке шабуыл кезінде шабуылдаған адамның күйін тексеру кезінде тұтқыр қалың былғары бар бронхтардың толық немесе ішінара тосқауылдары және өкпеден эмфиземативті кеңею қиындық туғызады. Тіндік микроскопия жиі ұқсас сурет бар – бұл қалыңдалған бұлшықет қабаты, гипертрофиялық бронхиальды бездер, Эпителийдің десвациясымен бронхтың инфильтративтік қабырғалары.

Бронх демікпесінің жіктелуі

Тегіне қарай:

  • аллергиялық бронх демікпесі
  • аллергиялық емес демікпе
  • аралас астма
  • бронх демікпесі, анықталмаған

Ауырлығы бойынша:

  • үзіліссіз, яғни эпизодтық
  • тұрақты жұмсақ ауырлық
  • тұрақты қалыпты ауырлық
  • тұрақты күйде

Осы жағдай бойынша:

  • шиеленісуі
  • ремиссия
  • тұрақсыз ремиссия
  • тұрақты ремиссия

Бақылау деңгейі бойынша:

  • бақыланатын
  • ішінара бақыланатын
  • бақыланбайтын

Яғни, Науқасты демікпе диагнозы барлық жоғарыда сипатталған сипаттамаларды қамтиды. Мысалы, «Аллергиялық емес бронхиялық астма, үзіліссіз, бақыланатын, тұрақты ремиссияда».

Бронх демікпесінің белгілері

Бронх демікпісіндегі астма шабуыл үш кезеңге бөлінеді: прекурсорлық кезең, шың және кері. Прекурсорлық кезеңі астма инфекциялық-аллергиялық сипаты бар науқастарда айқын көрінеді, ол васомоторлық реакциялармен назофаринс органынан көрінеді (көп суды ағызу, ұдайы шайқау). Екінші кезең (бұл кенеттен басталады) кеудедегі тығыздық сезімімен сипатталады, бұл еркін тыныс алуға мүмкіндік бермейді. Тыныс өткір және қысқа болады, керісінше ұзақ және шулы болып шығады. Тыныс алуды қатты уқалау жүреді, тұтқырлығы бар жөтел бар, ауыр бөртпе қышқылы, бұл тыныс алу аритмиясын тудырады.

Шабуыл кезінде науқастың жағдайы мәжбүрлейді, ол әдетте алға қарай итеріп отырып, отыруға тырысады, және тіректерді немесе білек тізелерін табыңыз. Бет бет жағын айналдырады, және дем шығарғанда, мойын веналары шіріп кетеді. Шабуылдың ауырлығына қарай бұлшықеттердің қатысуы байқалады, бұл құсқа қарсылықты жеңуге көмектеседі.

Перкуссия кезінде дыбыс өкпенің гипер-апертурасы салдарынан ашық қорапты, өкпенің қозғалуы қатаң шектеулі, және олардың шекаралары төмендейді. Өкпе аускультациясы барысында везикулярлы тыныс естіледі, Ұзақ уақытқа созылған және құрғақ уылдырықтың көп мөлшерімен әлсіреген. Өкпенің көлемінің ұлғаюына байланысты, жүректің абсолютті түтіндік нүктесі азаяды, өкпеден шыққан жүректің өкпе артериясына екіншісіне екпін түседі.

Кері даму кезеңінде біртіндеп каучук шығару басталады, шашырау саны азаяды, және тұншықтыру шабуылы бірте-бірте жойылады.

Көрсетілімдер, онда сіз бронх демікпесінің болуын күдікке ала аласыз.

  • жоғары қысымды шағылыстырғанда, шағылыстырғанда, әсіресе балаларда.
  • қайталанатын эпидерлер, тыныс жетіспеушілігі, кеуде қуысы және жөтел, түнде ауырлатады.
  • тыныс алу органдарының денсаулығының нашарлауының маусымдық деңгейі
  • экземаның болуы, тарихтағы аллергиялық аурулар.
  • аллергендермен байланысқа байланысты симптомдардың нашарлауы немесе пайда болуы, есірткі қабылдау, түтінмен байланыста, қоршаған орта температурасының кенеттен өзгеруі, Суық, физикалық күш және эмоционалдық стресс.
  • жиі суық «төмендейді» Төменгі тыныс алу жолында.
  • антигистаминдер мен анти астма препараттарын қабылдағаннан кейін жақсарады.
Читайте также:  Бронхиальная астма медицинских сестер

Бронх демікпесінің асқынуы

Бронх демікпесінің ауырлық дәрежесіне және қарқындылығына қарай, эмфизема және екінші рет кардиопульмональды жеткіліксіздіктің қосылуы күрделі болуы мүмкін. Бета-адреностимуляторлардың дозалануы немесе глюкокортикостероидтардың дозалануының жылдам төмендеуі, сондай-ақ аллергияның массивтік дозасы бойынша байланыс астматикалық мәртебенің пайда болуына әкелуі мүмкін, астма шабуылдары бір-біріне қарай шабуылға ұшыраса және олар тоқтатылса дерлік мүмкін емес. Астматикалық статус өлімге әкелуі мүмкін.

Бронх демікпесінің диагностикасы

Диагноз әдетте шағымдардың негізінде және потенциалды белгілері бар пульмонологпен жасалады. Барлық басқа зерттеу әдістері аурудың ауырлық және этиологиясын анықтауға бағытталған.

Спирометрия. Бронхиалды тосқауылдарды бағалауға көмектеседі, ауытқушылықты және тосқауылдың қалпына келуін анықтаңыз, сондай-ақ диагнозды растайды. BA арқылы бронходилатқышпен ингаляциядан кейін мәжбүрлеп дем шығару 1 секундта 12-ге артады% (200 мл) және тағы басқалар. Бірақ дәлірек ақпарат алу үшін спирометрияны бірнеше рет орындау керек.

Түс ағынын өлшеу немесе шекті экхаляцияны өлшеу (PSV) науқастың жағдайын бақылауға мүмкіндік береді, бұрын алынған көрсеткіштерді салыстыру. Бронходилатқышты ингаляциядан кейін PSV ұлғайту 20% және одан да көп PSV-дан ингаляцияға дейін бронх демікпесінің болуын анық көрсетеді.

Қосымша диагностика аллергендерге арналған тесттерді қамтиды, қанның газын бағалау, ЭКГ, бронхоскопия және өкпенің радиографиясы.

Зертханалық қан анализі бронх демікпесінің аллергиялық сипатын растайтын маңызды, сондай-ақ емдеудің тиімділігін бақылайды.

  • толық қан саны. Эозинофилия және ESR-нің өршу кезінде шамалы өсуі.
  • қақырықты талдау. Кокстың микроскопиялық зерттеуі көптеген эозинофилді анықтай алады, Шарко-Лейден кристалдары (мөлдір мөлдір кристалдар, эозинофилдер жойылғаннан кейін және ромбтардың немесе октаэдра түрінде қалыптасқан), Құршман спиральдері (бронхтың кішкентай спастикалық қысымы салдарынан қалыптасады және спираль түрінде мөлдір шырышты құйылғанға ұқсайды). Белсенді қабыну үрдісінде инфекциялық-тәуелді бронх демікпесі бар науқастарда бейтарап лейкоциттер табылуы мүмкін. Сондай-ақ шабуылда креол органдарының босатылуы туралы айтылады – бұл — дөңгелек білім, Эпителиалдық жасушалардан тұрады.
  • Биохимиялық қан анализі негізгі диагностикалық әдіс емес, өйткені өзгерістер жалпы сипатта болады және осындай зерттеулер ауырлау кезеңінде науқастың жағдайын бақылау үшін тағайындалады.
  • иммундық жағдайды зерттеу. Бронхиалды демікпе кезінде T-suppressors саны мен белсенділігі күрт төмендейді, ал қандағы иммуноглобулиндердің саны артады. Бұл жағдайда Е иммуноглобулиндерінің санын анықтау үшін тесттерді қолдану маңызды, егер аллергиялық сынақтарды жүргізу мүмкін болмаса.

Бронх демікпесін емдеу

Астматика созылмалы ауру болғандықтан, шабуылдар жиілігіне қарамастан, онда терапиядағы іргелі мәселе аллергендерге жол бермеу болып табылады, жою диеталар және ұтымды жұмыспен қамту. Егер аллергенді анықтай алсаңыз, онда нақты гипосенцирлеу терапиясы дененің реакциясын азайтуға көмектеседі.

Бронх демікпесі үшін бета-адренергиялық тұманды аэрозоль түрінде қолданыңыз, бронхтың люмині тез арада көбейтіп, қақырықты ағынын жақсартады. Бұл фенотерол гидробромиді, салбутамол, оркестренолин. Әрбір жағдайда доза жеке таңдалады. Сондай-ақ, м-холинолитиктер тобының есірткі бақылауында – ipratropium бромиді аэрозолдар және оны фенотеролмен үйлестіру.

Бронх демікпесі бар науқастарда ксантиннің туындылары өте танымал. Олар ұзартылған әрекет таблеткалары түрінде астма шабуылдарының алдын алу үшін тағайындалады. Соңғы бірнеше жылда дайындықтар, мастикалық жасушаның деграданиясын болдырмайды, бронх демікпесін емдеуге оң әсер етеді. Бұл кетотифен, натрий кromoglycate және кальций ион антагонисты.

Асқазанның ауыр формаларын емдеуде гормондық терапияны қосыңыз, науқастардың төрттен біріне жуық глюкокортикостероид қажет, 15-20 мг Prednisolone антацидтермен таңертең қабылданады, асқазан шырышты қорғауға арналған. Ауруханада гормоналды препараттар инъекция түрінде тағайындалуы мүмкін.

Бронх демікпесін емдеудің ерекшелігі, дәрілік препараттарды минималды тиімді дозада қолдану керек және дозаны одан да азайтуға қол жеткізу керек. Үзінділер мен муколитикалық препараттар жақсы ауыз қуысының ағуына арналған. Сондай-ақ ілеспе ауруларды дер кезінде емдеу қажет – созылмалы бронхит, бронхопневмония, антибактериалды препараттарды қабылдау.

Бронх демікпесінің алдын алу және болжау

Бронхиалды демікпе ауруы шиеленістің және ремиссияның сериясынан тұрады, уақтылы анықтау арқылы тұрақты және ұзақ мерзімді ремиссияға қол жеткізуге болады, болжам көбірек байланысты, науқастың денсаулығы мұқият болып табылады және доктордың нұсқауларына қаншалықты сәйкес келеді.

Астматының алдын алу өте маңызды, бұл созылмалы инфекция ошақтарын қалпына келтіру болып табылады, темекіге қарсы күрес, сондай-ақ аллергендермен байланысын барынша азайтады. Бұл адамдар үшін өте маңызды, тәуекелге душар болған немесе тұқым қуалайтын.

Источник